مفاهیم زبان بدن و کلام نامزدها در مناظره ها!
به گزارش کنکور هنر، علم تحلیل زبان بدن و نحوه بیان کلمات، ثابت کرده است آشنایی یا عدم آشنایی با این تکنیک هنری بر تعداد مخالفین و موافقین مخاطبین تأثیرگذار است!ادر مناظره ها هر شش نامزد ریاست جمهوری، اثبات کردند در انتقال پیام خود از تکنیک تأثیرگذار اعضای بدن بویژه چهره و دست ها و یا شیوه نشستن و همینطور استفاده تأثیرگذار از لحن کلام خود بهره ای نبرده بودند.
بیننده امروز، در لحظه، تحت تاثیر شیوه استفاده از اعضا بدن و چگونگی استفاده از کلام، بویژه در قاب تلویزیون قرار می گیرد. نمونه آن، رفتار و کلام "زاکانی" رفتار و کلام لات گونه اش نه تنها به آرای خودش و یا هم فکرانش نیافزود؛ بلکه باعث افزایش رای "پزشکیان" هم شد!
یا رفتار و کلام "پورمحمدی" هر چند به ظاهر کوشش کرد خویش را مستقل و آزاداندیش نشان دهد؛ اما سابقه خصلت مدیریت امنیتی و اطلاعاتی اش کاملا در لحن و رفتار اعضا بدن بویژه چشمانش مشهود بود، مثل برخوردش با "شهاب اسفندیاری" در مناظره های تخصصی که سبب شد، مباحثش برای بیننده قابل باور نباشد.
یا رفتار اعضا صورت و لحن کلام "قالیباف" بویژه با گذاشتن ریش، بر خلاف سالهای گذشته، و انتخاب بد فریم عینک و لبخند ملیح ثابت و تکراری به موافق و مخالف و بیننده، حس ریاکاری و تمسخر را به بیننده القا می کرد و صد البته لحن کلام و بازی اعضا صورت دخترش در مصاحبه خبری، بزرگ ترین ضربه را به کاهش رای او زد، حرکات چهره و استفاده از کلماتی نادرست در کلام دخترش، نشان از یک نوع فریبکاری داشت، بیننده باور نکرد یک دختر جوان آبستن در یک سفر خارجی که البسه اش معروف است برای فرزند آینده اش حتی یک تکه لباس کوچک نخرد!
یا" قاضی زاده هاشمی" در ریتم کلام و حرکات دست و صورتش اصلاً اوج و فرود نداشت، یکنواخت و خسته کننده بود، انگار در مجلس ختم حضور یافته که هر حرکت و هر حرکت و کلامی غیر از عرف سوگواری، در شأن نیست، بویژه با پیراهن ثابت مشکی اش!
"پزشکیان" با پوشیدن لباس غیررسمی ذهن بیننده را به سمت سادگی سوق داد؛ اما استفاده بیش از اندازه غیرمنطقی از دستانش که حتی گاهی باعث پوشاندن چهره اش می شد، مفهوم خوش آیندی به مخاطب منتقل نکرد و مهمتر تپق های بیش از اندازه او که به اصطلاح، کلام را منعقد نمی کرد، یک فاجعه بود. با نگذاشتند فعل منفی یا مثبت بیننده متوجه نمیشد او چه موضعی دارد.
"جلیلی"کلام های مؤدبانه بکار میبرد اما چهره ثابت و کسل کننده اش بدون استفاده از ظرفیتهای مفهومی، همچون دریغ از یک لبخند که مهربانی را نشان دهد و یا ایجاد اوج و فرود در کلام که بیننده احساس اعتراض، دفاع کند اما چهره ثابت و کسل کننده اش بدون استفاده از ظرفیتهای مفهومی، همچون دریغ از یک لبخند که مهربانی را نشان دهد و یا ایجاد اوج و فرود در کلام که بیننده احساس اعتراض، دفاع کند. تقریبا همه حرف هایش با یک ریتم ثابت بیان شد و حس غیر اعتماد بودن، ملال آور و خسته کننده ای به بیننده منتقل می کرد.
دراین میان نمی توان قاب بندی های تلویزیونی را نادیده گرفت. رعایت عدالت، انصاف و عدم انتقال حس موضع گیری، سبب شده بود کارگردان تلویزیونی دنبال ایجاد چالش و مناظره واقعی در چشم بیننده نباشد وگرنه به اصطلاح تلویزیونی "شوت کردن" بموقع تصاویر و نشان دادن عکس العمل ها می توانست تاثیر مثبتی در ایجاد هیجان برای بیننده داشته باشد؛ اما افسوس که این مدل ترس و واهمه ها خلاقیت ها را کور می کند.
۵۷۵۷
منبع: phdhonar.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب