نوروزی:
مهم ترین موارد نقض امنیت شغلی و حرفه ای در ارتباط با رسانه های مستقل است
به گزارش کنکور هنر، میزگرد «موانع امنیت شغلی روزنامه نگاران و راه های تقویت آن» با حضور مهدی رحمانیان مدیر مسئول روزنامه شرق، کامبیز نوروزی حقوقدان رسانه ای و سعید ارکان زاده یزدی مدرس و روزنامه نگار توسط مدرسه روزنامه نگاری و مطالعات رسانه بهاران برگزار گردید.
به گزارش خبرگزاری کنکور هنر، کامبیز نوروزی، حقوق دان رسانه در میزگرد «موانع امنیت شغلی روزنامه نگاران و راه های تقویت آن» اظهار داشت: بحث امنیت شغلی از موضوع هایی است که در تمام سه دهه اخیر مبتلا به روزنامه نگاری ایران بود و کم و بیش در رابطه با آن بحث شده است.
او به تشریح مفهوم امنیت شغلی پرداخت و اظهار داشت: مفهوم امنیت شغلی را ذیل یک عنوان کلی تر «ثبات شغلی» می برم و در ذیل این مفهوم با دو مفهوم دیگر؛ امنیت شغلی و امنیت حرفه ای روبه رو می شویم. امنیت شغلی به روابط بین روزنامه نگار و کارفرما برمی گردد که در این مفهوم ضوابط و قواعد کار مورد بحث است. مثل؛ برخورداری از مزایا، مصونیت از اخراج، مرخصی ها، حقوق پیشبینی شده در قانون کار و… از عمده ترین مسائل مطرح در ذیل عنوان امنیت شغلی است.
روزنامه نگار در هر حوزه ای که کار می کند باید از تعرض مصون باشد
به گزارش شفقنارسانه، نوروزی افزود: در مفهوم امنیت حرفه ای مقصود محفوظ ماندن روزنامه نگار از تعرض به جهت انجام وظیفه حرفه ایست. روزنامه نگار در هر حوزه ای که کار می کند باید از تعرض مصون باشد که معمولا توسط سازمان های حکومتی رخ می دهد. در این بخش سوژه اصلی رابطه بین روزنامه نگار و حاکمیت است. بعنوان نمونه روزنامه نگار یک عکس، گزارش، یادداشت و … منتشر می کند و به واسطه آن باید پاسخگوی مراجع امنیتی یا قضایی باشد. ازاین رو در بحث امنیت حرفه ای مهم ترین حقوق اساسی روزنامه نگاری مطرح می شود.
او با تکیه بر اهمیت نوع مالکیت در امنیت حرفه ای اظهار داشت: ما به لحاظ مالکیت و نوسان های سازمانی چهار دسته نشریه یا خبرگزاری داریم. دسته اول نشریاتی مثل؛ کیهان و اطلاعات هستند که ثبات اداری دارند، مدیران مسئولشان ثابت هستند و تقریبا در طول دوره ها تغییری در آنها اتفاق نمی افتد. دسته دوم از رسانه ها رسماً متعلق به سازمان یا وزارت خانه های خاصی هستند. وضعیت آنها تابع تغییراتی است که در مدیریت بالادستی آنها ایجاد می شود. مثل روزنامه همشهری. دسته سوم از رسانه ها، متعلق به سازمان خاصی نیستند ولی نزدیک به آن هستند، مثل خبرگزاری فارس، تسنیم و روزنامه جوان. دسته چهارم روزنامه ها و خبرگزاری های مستقل بخش خصوصی هستند که متاسفانه هم اکنون تعداد آنها کم شده است. مثل؛ شرق، اعتماد، هم میهن، جهان صنعت، سازندگی و …. هم امنیت شغلی و هم امنیت حرفه ای در این چهار دسته به نحو تبعض آمیز و ناروایی متفاوت می باشد.
این حقوق دان رسانه در بیان وضعیت امنیت حرفه ای و شغلی روزنامه های دسته اول اظهار داشت: روزنامه ها و رسانه های دسته اول وضعیت خوبی از لحاظ امنیت شغلی دارند و گزارش قابل اعتنایی از لحاظ کمبود مزد و مزایا نداشتیم. از لحاظ امنیت حرفه ای هم در اینجا خبرنگاران را دارای امنیت کامل می بینیم. در مواردی که از مدیرانش شکایتی شده با تسامح بسیار زیاد در مرجع قضایی برخورد شده است. البته من معتقدم این کار خوبیست ولی کاش با سایر روزنامه ها هم این گونه با تسامح برخورد می شد.
نوروزی به وضعیت امنیت حرفه ای و شغلی رسانه های دسته دوم و سوم پرداخت و توضیح داد: در دسته دوم رسانه های متعلق به سازمان های عمومی و وزارت خانه ها از لحاظ امنیت شغلی و حرفه ای وضعیت نوسانی دارند و وابسته به متغیر مسئول بالادستی هستند. بعنوان مثال زمان شهرداری آقای کرباسچی، روزنامه همشهری که وابسته به این طیف بود، توقیف را تجربه نمود و روزنامه نگارش هم احضار شد. در دسته سوم رسانه ها که نزدیک به سازمان ها هستند، امنیت شغلی و حرفه ای هر دو مناسب می باشد.
او تصریح کرد: اگر بخواهیم از لحاظ موقعیت سیاسی این سه دسته را تعریف نماییم بیشتر در چارچوب گفتمان حاکم در بخشی از نظام حرکت می کنند و معمولا مبلغ سیاست های حاکم هستند.
منبع: phdhonar.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب