حمله روزنامه جوان به پرویز شیخ طادی
به گزارش کنکور هنر، روزنامه جوان در واکنش به اظهارات پرویز شیخ طادی در افتتاحیه فیلم فجر نوشت: نام پرویز شیخ طادی بیشتر عنوان دو فیلم را به ذهن متبادر می کند؛ «روزهای زندگی» و «امپراطور جهنم».
دو روز پیش، ویدئوهایی در فضای مجازی پخش گردید که او را در جریان آیین افتتاحیه فیلم فجر نشان می داد در صورتیکه بجای سخن گفتن از سینما درباره ی کراوات و حجاب الزامی سخن می گوید.
فارغ از این که فحوای حرف او چه بوده است، یک موضوع به ذهن می رسد و آن این که جشنواره برای خلق چه اثر بهادار ای لازم دیده از شیخ طادی تجلیل کند! به خاطر دو اثر ضعیف «شکارچی شنبه» و «روزهای زندگی»؟
حقیقت ماجرا این است که روزهای زندگی ترکیبی از خشونت افراطی و بی مورد، خون و فریاد و عصبیت و یک دوربین سرگردان در میزانسن هایی گیج و حیران بود؛ فیلمی که ظاهراً برای ادای دین به کادر پزشکی و درمان درجنگ تحمیلی تولید شده بود، اما به خاطر نابلدی کارگردان به ضد آن تبدیل شد.
«شکارچی شنبه» هم که درباره ی فلسطین تولید شده، فیلمی ضعیف و از یاد رفتنی است. برخلاف «بازمانده» سیف الله داد که یک اثر ماندگار سینمایی باارزش در تاریخ سینمای ایران است، از شکارچی شنبه حتی یک سکانس و دیالوگ در ذهن ها جای نگرفته است. در فیلم های شیخ طادی اساساً رد پای خاصی از تکنیک و هنر سینمایی نیز به چشم نمی خورد. برای همین تقدیر و تجلیل برگزارکنندگان جشنواره فجر از او موضوع عجیبی است.
بنظر می رسد امثال شیخ طادی ها بجای تقدیر باید در محکمه افکار عمومی پاسخگوی عملکرد ضعیف خود در اختصاص بودجه های سنگین سینمایی باشند. اتفاقاً همین رزومه های مغشوش و تهی است که امثال شیخ طادی ها را به طلبکاری از انقلاب می کشاند. کسی که مخلصانه برای انقلابی که ده ها هزار خون پاک برایش بر زمین ریخته کاری کرده باشد، در یک مراسم رسمی برای سخن گفتن در نخستین روز دهه فجر از تریبونی که در اختیار او قرار گرفته به سراغ چند نقطه ضعف احتمالی از انقلاب نمی رود و آنرا برجسته نمی کند و بدنبال مچ گیری در مراسم جشن همان انقلاب نیست که اگر قرار بر غر زدن و انتقاد باشد، همه می دانیم که به هر پدیده تاریخی می توان نقدهایی وارد کرد.
این رفتار فقط از کسی بروز و ظهور پیدا می کند که خود می داند نه کارنامه هنری قابل توجهی دارد و نه شعله محبت و ارادت و ادبی که دست کم به اعتبار آن، بر منویات درون لجام بزند و حد نگه دارد. تفاوت و عیار آدم ها اتفاقاً در چنین بزنگاه هایی خودرا نشان میدهد. یکی می شود ابراهیم حاتمی کیا که با آن سابقه درخشان در سینمای دفاع مقدس در مراسم اختتامیه فجر از خود خرج می کند و خودرا فیلمساز وابسته به انقلاب لقب می دهد تا همه بدانند فیلمساز انقلابی بودن برای او افتخار است و یکی هم می شود پرویز شیخ طادی با رزومه ای ضعیف و سؤال برانگیز که در جشن پیروزی انقلاب از محدودیت های مقطعی از انقلاب درباره ی کراوات و حجاب سخن می راند که لابد خودرا فیلمسازی غیروابسته بنمایاند. بی گمان در این بی احترامی پرویز شیخ طادی، رییس سازمان سینمایی و دبیر جشنواره هم سهمی غیرقابل انکار دارند.
23302
منبع: كنكور هنر
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب