تعارف شابدولعظیمی از کجا آمده است؟ به همراه فیلم
به گزارش کنکور هنر، مبلغ نوشت: مسافران قطار تهران-ری باید بلیط دو سره یعنی رفت و برگشت می خریدند. تعدادی از مردم شهرری هم که می دانستند تهرانی ها پس از زیارت باید با همان بلیط به تهران برگردند و در شهر ری ماندنی نیستند، تعارف به ماندن و صرف شام می کردند. از آن زمان به بعد تعارف شاه عبدالعظیمی بین تهرانی ها معروف شد.
به گزارش «مبلغ»- ممکنست کسی شما را به شام یا ناهار دعوت کند، اما شما می دانید یا احتمال می دهید که این دعوت از صمیم قلب و رضایت صد درصد نباشد و از او می پرسید «تعارف شاه عبدالعظیمی که نمی کنید؟»
قدیمی های تهران که سرد و گرم روزگار را بیشتر چشیده اند، بهتر به یاد دارند که تعارف شاه عبدالعظیمی ریشه در کجا دارد؛ همان زمانی که نخستین قطار ایران بین تهران و شهرری راه افتاد و به سال ۱۲۶۷ برمی گردد. یعنی حدود ۱۳۵ سال که آن زمان مردم به آن قطار می گفتند ماشین دودی و خیلی هم از آن می ترسیدند، به شکلی که جرات سوار شدن بر آنرا نداشتند. بنا بر این وقتی مدیران شرکت خارجی دیدند که بازارشان کساد شده، از ناصرالدین شاه خواستند تا خودش به همراه عده ای از اشراف و مقامات دولتی سوار ماشین دودی شوند و اینطور بود که ترس مردم فرونشست و بازار سفر به شاه عبدالعظیم، هم برای زیارت و هم برای سیاحت رونق گرفت.
اما ارتباط تعارف شاه عبدالعظیمی با ماشین دودی چیست؟ مسافران این قطار باید بلیط دو سره یعنی رفت و برگشت به قیمت سه شاهی می خریدند که در اواخر کار به حدود سه ریال رسید و تعدادی از مردم شهرری هم که می دانستند تهرانی ها پس از زیارت باید با همان بلیط به تهران برگردند و در شهر ری ماندنی نیستند، تعارف به ماندن و صرف شام می کردند و مسافر بیچاره که راهی جز بازگشت با قطار نداشت، نمی توانست تعارف شام را بپذیرد و از آن زمان به بعد تعارف شاه عبدالعظیمی بین تهرانی ها معروف شد.
مردم شهر ری بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و ورافتادن فرهنگ و اسامی طاغوتی خصوصاً واژه شاه، هنگام زیارت حرم عبدالعظیم و نشانی دادن به زوار، واژه حضرت را جایگزین شاه کردند و گفتند حضرت عبدالعظیم(ع) حسنی و بااینکه پیش تر گفتیم شاه داریم تا شاه، اما این شاه با آن شاهان متفاوت است. در گذشته در عرف عامه مردم کلمه شاه در خیلی از موارد به نشانه تجلیل و احترام به کار می رفت. بطور مثال به حضرت علی (ع) می گویند شاه مردان، به امام حسین (ع) شاه شهید یا شاه شهیدان، به امام رضا (ع) می گویند شاه خراسان و واژه شاه و شاهزاده در مورد خیلی از امامزاده ها نیز به کار می رود. بطور مثال، شاه حمزه در قم یا شاهزاده حسین در قزوین و شاه سلطانعلی در اردهال کاشان. تعدادی از مورخان می گویند لقب شاه از سده های ۱۳ و ۱۴ به عبدالعظیم حسنی افزوده شد.
اگر رهبر انقلاب از این نگین شهر ری به عنوان قبله تهران یاد کردند، به سبب جایگاه علمی و دینی حضرت عبدالعظیم(ع) است، اما چه نماییم وقتی صحبت از شاه عبدالعظیم می شود، برخی که فیلشان یاد هندوستان می کند، سری تکان می دهند و می گویند یاد کباب بازار شاه عبدالعظیم با آن ریحان های خوش بوی آن به خیر که دیگر نه از آن کباب ها خبری است و نه از آن صفای بازار قدیم.
سالروز ولادت حضرت عبدالعظیم(ع) حسنی بهانه ای شد تا هم ریشه تعارف شاه عبدالعظیمی را بگوییم و هم اشاره ای به جایگاه دانشمندی نماییم که طبق برخی روایات، امیدواریم پاداش زیارت آن حضرت در شهر ری همچون ثواب زیارت سیدالشهدا(ع) در کربلا باشد و به قول امام خمینی (ره) که هر وقت می شنید، شاگردانش به قصد زیارت حضرت عبدالعظیم(ع) عازم شهر ری هستند، آنان را با این شعر به درک محضر آیت الله بافقی تشویق می کرد که «چه خوش بود که به یک کرشمه دو کار؛ زیارت شه عبدالعظیم و دیدن یار». حالا این مرحوم بافقی که بوده و چرا به سبب دفاع از عفاف و حجاب به شهرری تبعید شد و چه اجر و قربی در نزد امام زمان (عج) داشته و چه حکایت ها از او تعریف کرده اند، بماند.
منبع: phdhonar.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب