کتیبه های فارسی عاشورایی در پاکستان
به گزارش کنکور هنر، عضو هیأت علمی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری از شناسایی و بررسی کتیبه های عاشورایی در آرامگاه گردیزی در پاکستان اطلاع داد.
مرتضی رضوانفر در رابطه با شناسایی این کتیبه ها به ایسنا اظهار داشت: زمستان سال ۱۳۹۸ سفری به پاکستان داشتم و کتیبه های فارسی در پنج شهر مولتان، لاهور، اسلام آباد، راولپندی و پیشاور را با استفاده از منابعی چون دو جلد کتاب دکتر حاج سیدجوادی (رایزن اسبق فرهنگی ایران در پاکستان)، افراد محلی و استادان گروههای باستان شناسی، تاریخ و زبان فارسی شناسایی و مستند کردم که همچون آنها کتیبه های عاشورایی در آرامگاه گردیزی بود.
عضو هیأت علمی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری افزود: زبان فارسی از سه شهر مولتان، لاهور و پیشاور وارد شبه قاره هند و بعد آسیای میانه و آسیای دور شده است. در واقع این سه مرکز محل ورود و صدور زبان فارسی و فرهنگ و عرفان ایران بودند و باید گفت عرفا مهم ترین نقش را در این راه داشتند که همچون آنها یوسف گردیزی است.
او افزود: یوسف گردیزی که از سادات حسینی بوده، بیشتر از هزار سال قبل از گردیزِ افغانستان به مولتان می رود و به علت این که نقش موثری در اسلام پذیرفتن افراد زیادی داشته، از ارزش و اعتبار زیادی در این منطقه و کل شبه قاره بهره مند بوده است.
عضو هیأت علمی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری در رابطه با کتیبه های عاشورایی در آرامگاه گردیزی همینطور اظهار داشت: در آرامگاه و مسجد شاه یوسف گردیزی (۵۴۷-۴۶۲ قمری) چندین کتیبهی فارسی و اردو در رثای امام حسین (ع) قرار دارد و حتی ماده تاریخ ساخت آرامگاه هم مبتنی بر نام امام حسین (خانه ماتم حسین) است.
رضوانفر اضافه کرد: این آرامگاه، نمایشگاه بسیار زیبایی از کاشی کاری سبک مولتانی است. دیوارها، سقف، قبور، زمین و حتی درها و پنجره ها با کاشی فیروزه ای تزیین شده است.
به قول این پژوهشگر، روی یکی از کتیبه های فارسی نوشته شده است:
«سر در سر راه حق نثاری کردی/ تنها با لکوک (صدها هزار) کارزاری کردی
از هیچ پیامبری نیاید این کار/ والله که ای حسین کاری کردی»
همینطور در کتیبه دیگری آمده است:
«شاه هست حسین، پادشاه هست حسین/ دین هست حسین، دین پناه هست حسین
سر داد و نداد دست در دست یزید/ حقا که بنای لااله هست حسین»
منبع: phdhonar.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب